ویلای خاص و منحصربفرد از ریچارد میر

«ریچارد مه‌یر» سبک معماری شخصی خود را در دو دسته از فضاهای عملکردی به خوبی مشخص می سازد؛ نخست خانه ها و ویلاها که تعداد آنها بسیار زیاد بوده و اغلب آنها در ایالات متحده قرار گرفته‌اند و سپس فضاهای فرهنگی نظیر موزه‌ها و گالری‌ها که برخی از آنها در اروپا به اجرا در آمده‌اند. در پس تشابهات ظاهری آثار «ریچارد مه‌یر» به یکدیگر، می‌توان به پیوند عمیق و جدایی ناپذیر فرم و عملکرد و پرهیز از هیجانات فرمال پی برد. اصرار بر انتزاعی کردن عناصر عملکردی و سازه‌ای، ترکیب این عناصر در پس زمینه‌هایی سفید رنگ، سعی در به حداقل رساندن جرم ساختمان و در هم تنیدگی سازه، فرم و عملکرد از جمله تشابهات آثار وی می‌باشند.

 برای مشاهده بقیه مطلب به ادامه مطلب بروید...

 

ویلای خاص و منحصربفرد از ریچارد میر

«ریچارد مه‌یر» سبک معماری شخصی خود را در دو دسته از فضاهای عملکردی به خوبی مشخص می سازد؛ نخست خانه ها و ویلاها که تعداد آنها بسیار زیاد بوده و اغلب آنها در ایالات متحده قرار گرفته‌اند و سپس فضاهای فرهنگی نظیر موزه‌ها و گالری‌ها که برخی از آنها در اروپا به اجرا در آمده‌اند. در پس تشابهات ظاهری آثار «ریچارد مه‌یر» به یکدیگر، می‌توان به پیوند عمیق و جدایی ناپذیر فرم و عملکرد و پرهیز از هیجانات فرمال پی برد. اصرار بر انتزاعی کردن عناصر عملکردی و سازه‌ای، ترکیب این عناصر در پس زمینه‌هایی سفید رنگ، سعی در به حداقل رساندن جرم ساختمان و در هم تنیدگی سازه، فرم و عملکرد از جمله تشابهات آثار وی می‌باشند.

نام پروژه: Beach House

معمار: Richard Meier

موقعیت بنا: California-USA

زمان ساخت:2001

«خانه ساحلی» یکی از مهمترین پروژه‌های مسکونی «ریچارد میر» می‌باشد. سایت این پروژه مربع بوده و چنانچه از نام آن نیز پیداست در حاشیه ساحل و با فاصله کمی از دریا واقع شده است. هر چند که این بنا در زمینی مسطح و در مجاورت ساحلی شنی طراحی شده است اما این ویلا نیز همچون «خانه داگلاس» (1973) یکی از مهمترین آثار مسکونی «میر» ک در شیب تند جنگل قرار دارد. به خوبی با محیط پیرامون خود در ارتباط بوده و پاسخگوی نیازهای ساکنین می‌باشد. ساختار حجمی ویلا حاصل از کنار هم قرار گرفتن سه حجم شاخص است که در سایت پلان مجموعه قابل تشخیص می باشند. مستطیلی کشیده که فضاهای خصوصی خانه در آن قرار دارند، حجمی با دیوارهای منحنی که فضای مطالعه ودفتر کار خانگی را در خود جای داده و مکعبی که در کنج سایت قرار گرفته و شامل سوئیت مهمان می باشد. نحوه مکان‌یابی توده‌ها در سایت موجب شده است تا فضای باز، در میان و پیرامون احجام شکل گرفته و بدین ترتیب فضاهای باز و نیمه باز با کیفیاتی متفاوت پدید آید. امتداد کفپوش‌های چوبی داخل بنا در سایت موجب پیوند درون و بیرون پروژه شده است. نسبت سطوح شفاف به دیواره‌های صلب سفید رنگ در دو نمای اصلی ویلا کاملاً عکس یکدیگر می باشد.

به طوریکه بر خلاف جداره‌های رو به دریا، نمای روبه خیابان کاملاً صلب بوده و دید به فضاهای داخلی از خارج سایت کاملا کنترل شده است. در دو انتهای این نما دو درب پارکینگ سرپوشیده به صورت متقارن یکی در ترکیب با بنای اصلی و دیگری در زیر سوئیت مهمان قرار گرفته‌اند. جداره‌ای شفاف دید به حیاط ویلا را محدود ساخته و بر فراز آن صفحه‌ای باریک و افقی حجم مستقل را به بنای اصلی متصل می‌سازد. بر فراز پنجره‌های نشیمن و جداره شفاف رو به دریا نیز جهت کنترل تابش شدید آفتاب سایه بانی فلزی نصب شده است. در نمای داخل حیاط نیز شومینه و هواکش آن به صورتی انتزاعی از حجم بیرون زده و شاخص شده است. شفافیت سطوح در این نما به حدی است که در شب بنا همانند باکسی شیشه ای و نورانی به نظر می‌رسد که قسمتهایی از آن توسط صفحات و ستون‌هایی سفید رنگ محصور شده‌ است.

طبقه همکف شامل نشیمنی عمومی به ارتفاع دو طبقه، غذاخوری،‌ آشپرخانه، سوئیت خواب مهمان و پارکینگ می‌باشد. در طبقه اول بنا نیز دو اتاق خواب فرزندان، خواب والدین به همراه اتاق تعویض لباس و سرویس بهداشتی و دفتر کار خانگی می باشد. سقف راهروی ارتباطی در این طبقه شفاف بوده و نور طبیعی از این طریق به قسمتهای مختلف داخلی نفوذ می‌کند. فضای مطالعه و دفتر کار که قسمت‌هایی از دیواره آن منحنی شکل می باشد مهمترین و شاخص ترین فضای ویلا بوده و علاوه به دریا و تراسی رو به حیاط دارد. جداره منحنی شکل این تراس نیمه محصور و چگونگی شکل گیری و اتصال آن نیز از دیگر شاخصه‌های این ویلا می باشد. مبلمان داخلی بنا نیز همچون سایر آثار «ریچارد مه‌بر»‌مینیمالیستی بوده و با پرهیز از رنگ و کاستن از تنوع دکوراسیون بر نقش معماری در پیدایش فضا تاکید شده است.